تب چیست؟ تب خطرناک + انواع راه های درمان تب بزرگسالان و کودکان
همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند. این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.
ورزش و تمرین بدنی از التهاب موجود در مغز کم می کند. از آن جایی که بیماری پارکینسون، اثرات منفی می گذارد بر روی ذهن و حافظه، ورزش و تمرین بدنی اهمیت زیادی پیدا می کند.
جدیدترین روش‌هایی که برای درمان این بیماری در نظر گرفته شده است، ژن درمانی و استفاده از سلولهای بنیادی است که ممکن است دسترسی به آنها سخت باشد اما تا حد زیادی کمک کننده اند.
عوامل محیطی : در صورتی که افراد در معرض آفت کش ها و علف کش ها قرار بگیرند خطر ابتلا به پارکینسون در این افراد بیشتر می باشد.
احساس سبکی سر یا غش‌کردن در زمان ایستادن (افت فشارخون وضعیتی)مقاله‌های مرتبط:کشف شواهدی دیگر مبنی بر ارتباط پارکینسون و نوعی باکتری روده‌ایپزشکی و درمان بیمارینشانه های آلزایمرعلائم اچ آی وی و ایدز
۷ فروردین ۱۴۰۳
۴. هیدروسفالی با فشار طبیعی: این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که مایعی در مغز جمع و موجب ایجاد فشار در مغز شود.
یا فلج لرزان ، پس از آلزایمر دومین بیماری مهم جهان می باشد. این بیماری، به معنای مرگ و اختلال عملکرد سلول های عصبی یا نورون ها می باشد. نوعی اختلال پیش رونده سیستم عصبی مرکزی است و روی سلول های عصبی مغز تولید کننده دوپامین تاثیر می گذارد.
عوارض ناشی از پارکینسون می تواند کیفیت زندگی و پیش آگهی بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده است را تا حد زیادی کاهش دهد. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به پارکینسون می توانند سقوط خطرناک و همچنین لخته شدن خون در ریه ها و پاها را تجربه کنند. این عوارض می توانند کشنده باشند.
پارکینسون با دو دسته‌ی اصلی علائم همراه است: ۱. علائمی که روی توانایی‌های حرکتی فرد تأثیر می‌گذارند و به بُروز مشکلات حرکتی نظیر لرزش و سفت شدن عضلات منجر می‌شوند؛ ۲. علائم غیرحرکتی نظیر درد و از‌دست‌دادن حس بویایی و زوال عقل هستند. فرد مبتلا ممکن است به تمام این علائم دچار نشود و نمی‌توان پیش‌بینی کرد این علائم چقدر شدید خواهند بود یا اینکه سرعت وخامت آنها چگونه است.
تقریبا هر فرد مبتلا به پارکینسون دچار حداقل یکی از این نشانه‌ها می‌شود. در حالت شدید، این احتمال وجود دارد که علائم زیر موجب ناتوانی فرد شوند.
تحریک عمقی مغز: در این روش از طریق جراحی الکترودهای تحریک‌کننده در بخشی از مغز قرار می‌گیرند.
در پارکینسون ، سلولهای ماده سیاه به تدریج می میرند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، سطح دوپامین کاهش می یابد.